Nie latałem w tym sezonie za dużo, przynajmniej w porównaniu do ostatnich lat. Mimo to czujne oko patrzy i obserwuje. Szczerze, to coraz więcej motocyklistów wzbudza we mnie odrazę, ale taką najgłębszą.

Sytuacja zaobserwowana około tygodnia temu. Jadę sobie akurat motocyklem z Pruszkowa (tak tego Pruszkowa) w kierunku naszej stolicy. Zanim wyjechałem na główną arterię przejechał obok mnie biały gixer z odpowiednio ubranym jeźdźcem. Nie czekając długo udałem się w ślad za nim, jako że kierunek w którym jechał pokrywał się z moim. Dystans jaki nas dzielił to około 300-400 m, a że tempo mieliśmy podobne, a ruch gęstniał, jechaliśmy w takim „tandemie”. Na któryś światłach zostałem z tyłu i straciłem owego kawalera z oczu. Następne światłą jednak zmieniły swoje barwy, tak że ja miałem stanąć w świetle glorii…i w tym momencie całą historię wzięło w pizdu. Opisywany wyżej, młody kawaler wziął się za napierdalanie z kopa w drzwi biednej starej fiesty która stała obok, nie obyło się oczywiście bez szarpania za klamkę i akompaniamentu wyzwisk. Nadmienie tylko, że z mojego punktu widzenia młodziutki kierowca pandy nie ustąpił kawalerowi miejsca, czyt. Nie zjechał bardziej na prawo. No cóż mi jest tylko wstyd, że kask i kombinezon powodują w ludziach nadmierną agresję, bo inaczej tego nie nazwę, jako że sam należę do osób impulsywnych. Motocykliści mają swoje niepisane „przywileje” jednak trzeba umieć z nich korzystać, a nie szargać opinię wszystkich, bo uczestnikiem tego zdarzenia nie byłem tylko ja, kawaler i młodzieniec, ale również kierowcy i pasażerowie co najmniej 6 samochodów w około. Kolejny przypadek jaki spotykam na swojej drodze, który potwierdza moją teorię, że dostęp do prawa jazdy kat. A powinien być ostro limitowany i obarczony surowymi psychotestami. Wnioski zostawiam Wam.