Według mnie jeszcze większym problemem jest to, że brakuje u Nas miejsc gdzie motocykliści mogliby się szkolić w ramach profesjonalnie prowadzonych zajęć, bo po pierwsze, takich kursów jest za mało, a po drugi kosztują bajońskie sumy często

Myślę że obecny system minimalnie wyeliminuje tych "najsłabszych", nic więcej... kilka lat temu robiłem kategorię B i kurs był nastawiony przede wszystkim na naukę zdawania egzaminu a nie sztukę przetrwania na naszych drogach. A kategoria, no minimalnie lepiej bo jeździłem z motocyklistą ale gdybym nie próbował sam poszerzyć mojej wątłej wiedzy i nie zapytał o co chodzi z przeciwskrętem to pewnie bym dalej nie wiedział z czym to się je... w skrócie: OSK są nastawione tylko na jak najszybsze przeszkolenie na odpiernicz jak największej liczby kursantów i skasowanie pieniędzy, przykład: ostatnie ekspresowe kursy przed wejściem nowych przepisów, śmiech na sali i tyle...

Coś zahaczającego o temat niedawno napisałem (taka autoreklama). Swoją drogą, ciekawe, czy ktoś uważa obecny system (lub ten były) za dobry?

Wiadomo nie od dziś, że szkoły jazdy są różne i różniste, a w naszej pięknej zakorkowanej stolicy jest ich bardzo dużo do wyboru. Niemniej jednak, patrząc na cały nasz kraj, tylko w większych ośrodkach miejskich dostępne jest takie bogactwo, mieszkańcy mniejszych miejscowości, często są skazani na jedną, bądź dwie szkoły jazdy, które mają do wyboru. Zresztą wydaje mi się, że nie w tym tkwi problem do końca, bo problemem jest sposób w jaki uczy się jeździć, całkiem nieadekwatny do rzeczywistości i nie bierze się to z tego, że mamy gorsze bądź lepsze szkoły, bo takie są wszędzie, a kryteria egzaminu.

Zrobiłem prawo jazdy na kat. A w wieku 28 lat,więc już jako całkiem świadomy obywatel. Długo szukałem profesjonalnej szkoły, w której mógłbym nauczyć się jeździć, a nie kierować. Już na samym wstępie wykluczyłem wszystkie szkoły z "doklejoną" kat.A do B. Starałem się wybrać szkołę, w której instruktorzy mają na codzień do czynienia z motocyklami. W końcu udało się, znalazłem taką szkołę, miałem trochę łatwiej, bo mieszkam w stolicy, ale przebijałem się za każdym razem ok.1.5h przez korki i zwykle czekał mnie kurs w deszczu(co z perspektywy czasu uważam za b.cenne doświadczenie). Jeżdżę motocyklem regularnie i już nieraz, w różnych sytuacjach na drodze przypomniałem sobie i doceniłem rady mojego instruktora. Czasami przechodzą mnie ciarki jak pomyślę, że mógłbym się o tym nie dowiedzieć na kursie..

Nie do końca się z Tobą zgodzę kolego. Pytanie się samo nasuwa. Czy potencjalny kandydat na kierowcę chce się nauczyć zdania egzaminu czy jeździć ? Kategorię "A" zrobiłem w wieku 34 lat i szukając odpowiedniej szkoły sugerowałem się poziomem wiedzy i praktyki instruktora, a nie terminem przystąpienia do egzaminu. W każdym (tak mi się wydaje) mieście znajdzie się szkoła jazdy ucząca jeździć. Pozdrawiam

Osobiście usłyszałam "ja mam Cię tylko nauczyć zdać egzamin, jeździć nauczysz się na drodze" ;)

Przekazanie jak największej wiedzy i pokazanie ważnych umiejętności kursantowi przez instruktora to jedno, a to czy kursant weźmie je sobie do serca i będzie się do nich stosował w przyszłości (po zdanym egzaminie) to drugie.
Są kursanci, którzy po zdanych egzaminach mają tendencję do zapominania o tym co mówił i wbijał im do głowy instruktor, który na prawdę chce by jeździli jak najlepiej i chce mieć wkład w to, że sytuacja na naszych drogach i kultura jazdy znacznie się poprawi. Oczywiście ośrodki szkolenia jak i sami instruktorzy też są różni, jednemu chce się bardziej, a drugiemu mniej lub wcale.